Dünyanın En Dış Tabakası

Kabaca Ne Öğreniyoruz?

Dünyanın en dış tabakası olarak adlandırılan mantos, Dünya’nın derinlerinin çekirdek tabakasının yaklaşık yarım milyon kilometre civarındaki dış katmanlarından oluşur. Mantos kabaca okyanus tabanlarının ve kıtaların arasında, Dünya’nın çekirdeğiyle bağlantılı olan yüz binlerce kilometrelik bir tabakadır.

Mantosun Kimyasal Yapısı

Mantos, magma, kumtaşları, silisyum, alüminyum, demir, magniyum, niobiyum, potasyum, titanyum ve fosfat gibi çeşitli kimyasal maddelerden oluşur. Mantosun en önemli özelliği, mikro kristal yapısının çok sert ve katı olmasıdır.

Mantosun Fiziksel Özellikleri

Mantos, yüksek basınç ve sıcaklık koşullarına maruz kalırken, çok büyük bir yerçekimi kuvvetiyle sıkıştırılmıştır. Bu yüzden mantos, Dünya’nın çekirdeğinin çok yakınındaki katmanlarda oldukça sert ve katıdır. Mantosun orta katmanlarında sıcaklıklar yaklaşık olarak 1300 ile 2500 derece arasında değişir. Mantosun en dış katmanında sıcaklıklar yaklaşık olarak 400 dereceye kadar düşer.

Mantosun Fonksiyonu

Mantosun fonksiyonu, Dünya’nın çekirdeğinden çıkan sıcaklığın ve basıncın hareketini sağlamaktır. Ayrıca mantosun fonksiyonu, Dünya’nın kara parçalarının hareketi olan tektonik plaklar arasındaki kırılmayı ve kaymasını sağlamaktır. Tektonik plaklar, mantosun sıcak ve katı olmasından dolayı hareket edebilir.

Mantosun diğer bir fonksiyonu, Dünya’nın dış tabakalarından gelen yüksek sıcaklığın, çekirdeğin arka plan sıcaklığına geçmesini sağlamaktır. Mantosun fonksiyonu, Dünya’daki yer hareketlerinin, özellikle de tektonik plakların hareketinin düzenlenmesinde büyük önem taşımaktadır.

Sonuç

Dünyanın en dış tabakası olarak adlandırılan mantos, Dünya’nın derinlerindeki çekirdek tabakasının yaklaşık yarım milyon kilometre civarındaki dış katmanlarından oluşur. Mantos hem kimyasal yapısı hem de fiziksel özellikleri itibariyle Dünya’daki yer hareketlerinin düzenlenmesinde büyük rol oynar ve sıcaklığın çekirdeğin arka plan sıcaklığına geçmesini sağlar.